30 کشور وارد رقابت اسکار خارجی زبان ۲۰۱۹ شدند

تاکنون ۳۰ کشور فیلم‌های منتخب خود را برای شرکت در رقابت فیلم خارجی زبان نود و یکمین دوره اسکار معرفی کرده‌اند.

شمار فیلم‌های معرفی شده برای شرکت در رقابت اسکار خارجی زبان ۲۰۱۹ به ۳۰ فیلم رسیده است. فهرست این فیلم‌ها چنین است:

اتریش: مستند «والس والدهایم» به کارگردانی روت بکرمان درباره کورت والدهایم، دبیر کل پیشین سازمان ملل که پس از ورود به رقابت ریاست‌جمهوری اتریش، گذشته تاریکش در همکاری با نازی‌ها برملا شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بلاروس: «قوی بلورین» داریا ژوک درباره مهاجرت و مصائب آن در بلاروس دهه ۱۹۹۰

بلژیک: «دختر» به کارگردانی لوکاس دونت درباره یک دختر ۱۵ ساله که در رشته رقص تحصیل می‌کند.

کلمبیا: «پرندگان عبوری» ساخته کریستینا گالِگو و سیرو گوئرا درباره سنت حمل مواد مخدر در کلمبیا از ورای داستانی اسطوره‌ای از یک خانواده.

کرواسی: «مامور هشتم» به کارگردانی ایوان زالای درباره سیاستمداری بدنام که به جزیره‌ای دورافتاده در کرواسی تبعید می‌شود تا نخستین انتخابات رسمی آنجا را سازماندهی و برگزار کند.

اکوادور: «پسر مرد» به کارگردانی لوییز فلیپه فرناندز-سالوادور و پابلو آگوئرو درباره یک جوان محتاط آمریکایی از منطقه پولدارنشین مینیاپولیس که در کمال بی‌میلی به پدر مرموزش در اکوادور می‌پیوندد تا به دنبال کشف طلا بروند.

استونی: «بگیر یا ولش کن» نخستین تجربه کارگردانی لینا تریسکینا-وانهاتالو داستان یک پدر تقریبا ۳۰ ساله از طبقه کارگر که باید یک نوزاد را به تنهایی بزرگ کند.

فنلاند: «قاتل دلرحم» (Euthanizer) به کارگردانی تیمو نیکین درباره تعمیرکاری میانسال که حیوان‌های پیر و بیمار را از بین می‌برد.

گرجستان: «نامی» ساخته زازا خالواشی درامی فانتزی بدون شخصیت محوری برای بیان فضایی که کارگردان را احاطه کرده است.

آلمان: «هرگز رو برنگردان» به کارگردانی فلوریان هنکل فون دونرسمارک درباره یک هنرمند جوان که از آلمان شرقی به آلمان غربی می‌گریزد، اما همچنان اسیر خاطرات دوران کودکی‌اش از زمان نازی‌ها و سپس آزار حکومت کمونیستی است.

ژاپن: «دله‌دزدها» به کارگردانی هیروکازو کورئیدا درباره یک خانواده که با دزدی از فروشگاه‌ها زندگی می‌کنند.

کوزوو: «ازدواج» ساخته بلرتا زقیری درباره یک مثلث عشقی.

لتونی: مستند «ادامه دارد» ساخته ایوارس سلکیس درباره زندگی چند بچه‌مدرسه‌ای در لتونی.

لیتوانی: مستند «بازندگان شگفت‌انگیز. یک دنیای متفاوت» به کارگردانی آروناس ماتلیس درباره رقابت‌های دوچرخه سواری جهانی تور ایتالیا.

لوکزامبورگ: «گاتلند» به کارگردانی گوویندا فن‌میل، فیلمی ملهم از تجربیات کارگردانش درباره تجربیات بزرگ شدن به عنوان پسر یک مهاجر در دهکده کوچکی در لوکزامبورگ.

هلند: «بانکدار مقاومت» به کارگردانی یورام لورسن داستان واقعی بانکداری که در جنگ جهانی دوم میلیون‌ها دلار از پول بانک را به جنبش مقاومت می‌دهد.

نروژ: «مردم چه می‌گویند» به کارگردانی ارم حق پاکستانی‌تبار درباره دختری ۱۶ ساله که از نروژ به سرزمین مادری خود پاکستان بازمی‌گردد.

فلسطین: مستند «شکار اشباح» ساخته رائد انضونی درباره همه شکنجه‌هایی که فلسطینی‌ها در مرکز بازجویی موسکوبیه بیت‌المقدس تحمل می‌شدند.

رومانی: «اهمیتی ندارد که در تاریخ تا حد بربرها سقوط کنیم» ساخته رادو ژوده درباره هنرمندی که قصد دارد کشتار قومی قبیله‌ای سال ۱۹۴۱ به دست ارتش رومانی را در قالب یک نمایش روی صحنه ببرد.

صربستان: «مجرمین» ساخته دژان زسویچ تریلری درباره سه دانشجو که به منظور اثبات نظریه هرج و مرج طلبی «تتریس» تجربیات جداگانه‌ای به دست می‌آورند.

سنگاپور: «پسران بوفالو» به کارگردانی مایک ویلوان داستان ماجراجویانه دو برادر که در غرب وحشی آمریکا بزرگ شده‌اند و به سرزمین مادری بازمی‌گردند تا انتقام مرگ پدر و مادرشان را بگیرند.

اسلواکی: «مترجم» ساخته مارتین شولیک درباره مترجمی ۸۰ ساله که با کتابی نوشته یک افسر سابق ارتش نازی درباره تجارب جنگی او در اسلواکی متوجه می‌شود کتاب در واقع توصیف چگونگی اعدام والدین خودش است.

کره جنوبی: «سوختن» ساخته لی چانگ-دونگ درباره رقابت دو مرد در برابر یک زن جوان کاریزماتیک.

اسپانیا: «قهرمان‌ها» ساخته خاویر فسر درباره مربی مغررو و بدرفتار تیم بسکتبالی که اخراج و مجبور می‌شود با تیمی متشکل از بازیکنان ناتوان ذهنی کار کند.

سوییس: مستند «الدورادو» به کارگردانی مارکوس ایمهوف درباره بحران پناهجویان.

سوئد: «مرز» ساخته علی عباسی درباره دو موجود عجیب ومتفاوت با مشکلات کروموزومی که یکی به خیر و دیگری به شر تمایل دارد

ترکیه: «درخت گلابی وحشی» ساخته نوری بیلگه جیلان درباره مردی که به ادبیات علاقه دارد و به‌سختی پولی برای انتشار کتابش فراهم کرده اما در دهکده با قرض‌های پدرش مواجه می‌شود.

  مراسم اسکار ۲۴ فوریه ۲۰۱۹ برگزار می شود

اوکراین: «دانباس» به کارگردانی سرگئی لوزنیتسا درامی با تمرکز بر درگیری‌های نظامی در شرق اوکراین با نیروهای روسیه در سال ۲۰۱۴

بریتانیا: «من جادوگر نیستم» ساخته رونگانو نیونی درباره یک دختر بچه ۸ ساله اهل زامبیا که در دهکده‌اش بر اثر یک تصادف به عنوان جادوگر شناخته می‌شود.

ونزوئلا: «خانواده» نخستین تجربه کارگردانی گوستاوو روندون کوردوا درباره یک پدر به نام آندرس و پسر ۱۲ ساله او پدرو در زاغه‌های پرخشونت حاشیه کاراکاس است.

همچنین رژیم صهیونیستی نیز «کیک ساز» ساخته اوفیر رائول گرازیر را به اسکار فرستاده است. این فیلم درباره یک جوان شیرینی‌پز آلمانی است که پس از مرگ دوستش بر اثر تصادف اتومبیل به بیت‌المقدس می‌رود تا دلایل مرگ او را کشف کند.

نامزدهای منتخب از میان فیلم‌های معرفی شده به اسکار خارجی زبان دوره نود و یکم، ۲۲ ژانویه ۲۰۱۹ معرفی می‌شوند. مراسم اسکار ۲۴ فوریه ۲۰۱۹ برگزار می‌شود./مهر 

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۳۸۹۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه دانشگاه آزاد: نمایندگان مرحله دوم تهران با50-60 رای وارد مجلس می شوند/ برای اصولگرایان کیفیت مجلس مهم نیست؛ دعوا بر سر رئیس مجلس است

به گزارش خبرآنلاین، حتی اگر نگاهی به اخبار برجسته روز در رسانه‌ها هم بیندازیم، در پرداخت اخبار رسانه‌ها کمتر خبری درباره انتخابات و رقابت‌های انتخاباتی پیدا می‌کنیم که میان دیگر اتفاقات و تحولات اساسا گم می‌شوند.

روزنامه فرهیختگان نوشت: اگرچه بخشی از این سردی فضای انتخاباتی، به خاطر دور دوم انتخاباتی مجلس طبیعی است اما این تنها علت کمرنگ شدن فضای انتخاباتی در دور دوم انتخابات مجلس نیست، کمااینکه این دور تقریبا سردترین انتخابات در طول دوره‌های انتخابات‌های مجلس را شاهد هستیم.

یکی از عواملی که در افزایش شور و شوق انتخاباتی موثر است که ردپای آن در دیگر انتخابات‌های مجلس هم مشاهده می‌شود، رقابت میان گروه‌ها و جناح‌هاست.

در انتخابات مجلس دوازدهم، اساسا رقابت جدی حول گروه‌ها و جناح‌ها شکل نمی‌گیرد. این رقابت اگرچه درون جبهه اصولگرایی جریان داشت و دارد و بیشتر خود را در قالب عقده‌گشایی‌های سیاسی و افشاگری‌ها نشان داد اما ردی از جدیت این رقابت یا بسط این رقابت در میان گروه‌های مردم دیده نمی‌شود.

در این دوره جدای از اینکه اصلاح‌طلبان حضور جدی نداشتند، نتوانستند رقابت جدی با اصولگرایان شکل بدهند و کفه سنگین رقابت در میان لیست‌های درون‌اصولگرایی استوار بود. اما اگر از اقشار مردم می‌پرسیدید کدام یک از این لیست‌ها به دیگری ارجحیت دارد، تقریبا نمی‌توانستند تمایزی میان آنها قائل شوند. درواقع رقابت میان اصولگرایان، در همان حد و درون اصولگرایان آن هم تنها بر سر تصاحب قدرت محدود ماند.

رقابت شکل‌گرفته بیش از آنکه بین اقشار مردم برقرار باشد، گویی بین خود کاندیداهاست تا این بار چه کسی در صدر مجلس شورای اسلامی به عنوان رئیس بنشیند وگرنه اتفاق تازه‌ای قرار نیست رخ دهد.

حالا در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات مجلس دوازدهم بخش اصلی دغدغه اصولگرایان روی این موضوع متمرکز است که قرار است چه کسی ریاست مجلس را به عهده بگیرد، در حالی که اگر نگاهی به دغدغه مردم درمورد انتخابات یا ساختار مجلس بیندازیم، اینکه قرار است چه کسی روی صندلی ریاست مجلس بنشیند برای مردم اهمیتی ندارد. این عملا شکاف میان دغدغه مردم و رقبای انتخاباتی را نشان می‌دهد.

در میانه این دعوا خبری از ارائه ایده برای بهتر شدن عملکرد مجلس یا مطرح شدن لزوم تنظیم قوانین در مجلس دیده نمی‌شود. تنها تمرکز احزاب روی این موضوع استوار است که قالیباف، رئیس مجلس بماند یا فرد دیگری رئیس مجلس شود. طبعا این خلأ ایده در دور دوم انتخابات هم تغییری نداشته و در همچنان برهمان پاشنه بی‌ایده بودن و ادامه دعوا برای تصاحب قدرت می‌چرخد.
کاسبان کاهش مشارکت
خروجی چنین فضایی نهایتا همین تصویری می‌شود که در انتخابات دوازدهم شاهد آن بودیم، در این فضا تنها یک طیف محدود در انتخابات مشارکت می‌کنند، بدنه اجتماعی که در هرشرایطی رای مشخصی دارند در انتخابات مشارکت می‌کنند و دیگر اقشار عملا توجهی به انتخابات نمی‌کنند و نهایتا آنچه در تهران در دور اول رخ داد دیده می‌شود و رای نفرات اول راه‌یافته به مجلس کاهش محسوس و قابل‌توجهی به نسبت‌ دوره‌های دیگر مجلس در انتخابات‌ها داشت.

به نظر نمی‌رسد در دور دوم هم اتفاق ویژه و متمایزی رخ دهد، کمااینکه این احتمال وجود دارد که حضور آن بدنه اجتماعی خاص در این دوره هم کمتر از دوره‌های قبل شود و حالا نماینده‌هایی با 50 یا 60 هزار رای وارد بهارستان شوند. در این میان البته بارها نیز به این موضوع اشاره شده که بخشی از این گروه‌های سیاسی اساسا حیات خود را در کاهش مشارکت و عدم حضور دیگر طیف‌های جامعه پای صندوق‌های رای می‌بینند و اتفاقا تعمدا دیگر گروه‌های جامعه را در اظهارات و صحبت‌ها و حتی وعده‌های انتخاباتی خود حذف می‌کنند و روی صحبت خود را تنها قشر و طیف خاصی قرار می‌دهند. حالا این روزها این جریان حضور پررنگ‌تری در رقابت‌های انتخاباتی دارند و تلاش می‌کنند همچنان روند مطلوب خود را حفظ کنند.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904137